நாற்பது ஆண்டுக்கால உறக்கம் - ஒரு இலக்கியச் சொற்பொழிவு

நேற்று (9 மே 2008) தில்லித் தமிழ்ச் சங்கத்தில் பெ.சீனிவாசன் சிறப்பு இலக்கியச் சொற்பொழிவு ஆற்றினார். தலைப்பு - தமிழ் அன்றும் இன்றும்.
இப்போது அதிமுகவில் இருக்கும் சீனிவாசன் அந்தக் காலத்தில் திமுக சார்பாக விருதுநகரில், பெருந்தலைவர் காமராசரைத் தோற்கடித்தவர். தமிழக சட்டமன்றத்தில் துணை சபாநாயகராக இருந்தவர். மதியழகன் சபாநாயகராக இருந்தபோது அவையில் எற்பட்ட ஒரு பெருத்த விவாதத்தின் போது தானே ஒரு நாற்காலியை சபாநாயகரின் இருக்கையின் அருகில் இழுத்துப்போட்டுக்கொண்டு சபையை நடத்தியவர்.

பேசுவதற்கும் பழகுவதற்கும் மிகவும் எளியவராக இருக்கிறார். ""காமராசரைத் தோற்கடிச்சி தமிழ்நாட்டுக்கு நீங்க நல்லது ஒண்ணும் பண்ணலை. அப்புறம் எல்லாம் குட்டிச்சுவராத்தான் போச்சு என்கிற வருத்தம் உங்களுக்கு இல்லையா? என்று கேட்டேன். வேறு யாரிடமாவது கேட்டிருந்தால் பல்லெல்லாம் பெயர்ந்திருக்கும். மனிதர் ஒரு அற்புதமான சிரிப்புடன் ""என்னையா பண்றது? அது அரசியல்'' என்று பதிலளித்தார்.

மேடையிலும் அதே சௌஜன்யத்துடன்தான் பேசினார். தான் லண்டன் சென்றிருந்தபோது அங்கு ஒருவர் கேட்டாராம். ""நீங்கள் என்ன செய்கிறீர்கள்?'' என்று. இவர் சொல்லியிருக்கிறார் ""அரசியலில் இருக்கிறேன்.'' ""அது சரி. சாப்பாட்டுக்கும் பிழைப்புக்கும் என்ன செய்கிறீர்கள்?''அதுதான் சொன்னேனே அரசியலில் இருக்கிறேன். முழு நேர அரசியல்வாதி என்கிற அதிசயம் இங்கு மட்டும்தான் இருக்க முடியும் என்றார். ""நான் எம்.ஏ., பி.எல்., படித்து விட்டு குற்றவாளியாகத்தான் கோர்ட்டுக்குப் போயிருக்கிறேனே ஒழிய வழக்கறிஞராக ஒருநாள் கூடப் போனது இல்லை'' என்றார். ""தமிழர்களுக்குள் எந்தக் காலத்திலும் ஒற்றுமை இல்லை. அதனால்தான் அப்போதே மூன்று சாம்ராஜ்யங்களாகப் பிரிந்திருந்தது தமிழகம். இருக்கிற இத்தனூண்டு இடத்தில் சேரன், சோழன் பாண்டியன் என்று பிரிந்து வாழ்ந்து கொண்டிருந்தார்கள்' என்றார். சமஸ்கிருதத்துக்கும் தமிழுக்குமான கால வேறுபாடு, இலக்கிய வளம் குறித்து நல்ல குறிப்புக்கள் சொன்னார். அதே போல வீரமாமுனிவர், ஜி.யு.போப் ஆகியோர் தமிழுக்கு ஆற்றிய தொண்டுகள் குறித்துப் பேசினார். திருக்குறள் எவ்வளவோ லகுவாக இருக்கிறது. ஆனால் அவற்றுக்கு எழுதிய உரைகள் மஹா கஷ்டம் என்றார். அந்த உரைகளுக்கு யாராவது சுலபமாக உரைநடையில் இன்னும் ஒரு உரை எழுதத் தேவையாக இருக்கிறது என்று சொன்னார்.

இது எல்லாம் சரிதான்.

ஆனால் தற்கால இலக்கியம் பற்றிப் பேசியபோது அநியாயத்துக்கு உளறிக் கொட்டினார். தாங்கலடா சாமி என்று செய்து விட்டார். தற்கால இலக்கியம் பற்றி அவர் வந்ததும் ஒரு விஷயம் மிகவும் தெளிவாகப் புரிந்தது. அவர் இலக்கியம் என்று படிக்க உட்கார்ந்து குறைந்தது சுமார் நாற்பது ஆண்டுகளாவது ஆகியிருக்கும் என்று தெரிந்தது. கல்கிக்கு அப்புறம் யாரும் நாவல் எழுதவில்லை. ஜெயகாந்தன் விகடனில் எழுதத் துவங்கினார். ஆனால் இப்போது எழுதுவதில்லை. கேட்டதற்கு என் பேனாவில் மை தீர்ந்து விட்டது என்று என்னிடம் சொன்னார். சுந்தரராமசாமி போன்றவர்கள் எல்லாம் ஏதோ எழுத வந்தார்கள். ஆனால் அவர்களால் வெற்றி பெற முடியவில்லை. இப்போதெல்லாம் கவிதை என்றால் இருவரிகளில் ஹைகூ என்கிறார்கள். சினிமாவில்தான் சினிமாப் பாட்டுக்களில்தான் தமிழ் வாழ்கிறது. கண்ணதாசன் நன்றாக எழுதிக்கொண்டிருந்தார். வைரமுத்து ஏதோ எழுதுகிறார். இப்போதெல்லாம் இலக்கியம் பாக்கெட் நாவல்களில் வந்து விட்டது. அவைதான் இலக்கியம். இப்படித் தத்துவ முத்துக்களாக பொழிந்து தள்ளினார்.

இவர் பேச்சில் இரண்டு விஷயங்கள் தெரிந்தன. ஒன்று, இவரை தமிழ்நாட்டில் இருந்து இந்தப் பேச்சுக்காக விமானப் பயணப்படி கொடுத்து தங்கும் செலவுகள் செய்து விளம்பரங்கள் செய்து தில்லித் தமிழ்ச் சங்கம் ஏற்பாடு செய்த இந்தக் கூட்டத்துக்கு இவர் எந்தவிதமான தயாரிப்பும் இன்றி, ஏதோ ஒரு உள்ளூர் தொகுதி பிரச்சாரக் கூட்டத்துக்கு வருவது போல வந்து மிகவும் தண்டமாகப் பேசிவிட்டுப்போனார்.

இரண்டாவது ஏற்கனவே சொன்னது போல. இவர் தமிழில் அக்கால இலக்கியம் அல்லது தற்கால இலக்கியம் படித்துக் குறைந்தது நாற்பது ஆண்டுகளாவது ஆகியிருக்க வேண்டும். மிக மிக நீண்ட கால உறக்கத்தில் இருந்து விழித்து எழுந்து பேசியது போல இருந்தது இவருடைய பேச்சு.
தமிழகத்தின் மிகச்சிறந்த பேச்சாளர் என்று பெயர் எடுத்தவர் சீனிவா"சன். ஒருவேளை திராவிட இலக்கியங்கள் பற்றிப் பேசத் தலைப்புக் கொடுத்திருந்தால் இவரிடமிருந்து மிக அற்புதமான விஷயங்களும் தகவல்களும் கிடைத்து இருக்குமோ என்று தோன்றியது.

ஆனால் நேற்றுக் கிடைத்தது என்னமோ மிகவும் அநியாயமான ஒரு சொற்பொழிவு.